Uncu Teyze’nin Değirmeni

Duru bugün, daha önceki tatillerde de olduğu gibi, büyükbabasının yanına gidecekti. Herkes
hazırlanınca Duru da valizini kucaklayıp arabaya yerleşti. Yolculuk tıngır mıngır geçti, dedesi
dev ıhlamur ağacının altında onu bekliyordu. Ihlamurun altındaki ağaç masada kahvaltılarını
yaptılar. Duru masadakileri döke saça, hapur hupur mideye indirirken dedesiyse her bir
lokmasında, "Oh ne güzel, oh ne nefis," diye mırıldanıyordu. Çünkü dedesi, yediği her şeyin bir
hikayesi olduğunu biliyordu. Yakında bu hikayeleri Duru da öğrenecekti. Uncu Teyze'nin
Değirmeni ona bir besinin masamıza kadar nasıl geldiğini anlatacaktı.